« 9 دی» راهپیمایی نبود...
9 دی 88 اما «ماه پیمایی» بود که به عشق حضرت ماه، ما آمده بودیم؛ کمی تا قسمتی هم به طمع ساندیس…
نوشتم دیروز که جز «9 دی» عمری به تلویح گذشت. نهمین روز دیماه سال هشتاد و اشک از حنجرهمان به صراحت فریاد زدیم، اگر 22 بهمن 57 روز پیروزی جمهوری اسلامی بود اما 9 دی 88 روز مهمتری است. از آنرو که معلوم آمد در این روز انقلاب اسلامی شکستناپذیر است. 22 بهمن مظهر ولایتپذیری ما و نشانه سلم ما بود و 9 دی آینه برائت ما از سران کفر و فتنه و نفاق و نشانه حرب ما با غریبهها بود که شعار خود را از حلقوم بریدهها سر میداد. اوباما با ما غریبه است و اصحاب فتنه از ما، از امام و از انقلاب اسلامی بریدهاند؛ از ولایتفقیه بریدهاند. ما هم از ایشان بریدهایم. بیزاریم ما از سران فتنه. حال ما از مهندس از کروبی از خاتمی بههم میخورد و این وسط خواص بیبصیرت لابد بیمارند که دمی با پزشک خلوت میکنند و آنی همدست میشوند با میکروبهای سیاسی. اما 9 دی، ما با هر آنکه باید برای همیشه انقلاب اسلامی تصفیه حساب کردیم. ما آبرو باقی نگذاشتیم در 9 دی برای کسانی که به جای اعتکاف در شعاع نور ماه، پرسه در مه میزنند. |
صفحات: 1· 2