انتظار عزیز من دیگه بسه.....
بسم رب المهدی
اگر روزی او را ببینم ….
به او می گویم چه زیبا مولا علی علیه السلام فرمود: ” الانتظار اشد من الموت” انتظار شدیدتر از مرگ است.
ای عدل منتظر و ای حاضر ناظر، چشم ها به تو دوخته شده و منتظران حقیقت، همچو شمعی تا صبح ظهور درغم هجرانت می سوزند.
چه سخت و گران است بر من اینکه ببینم همه خلق را و ترابینم : ” عزیز علی ان اری الخلق و لاتری“.
هر آدینه که می رسد ، دل بهانه تورا می گیرد و ما لب ها را با ” ندبه” و ” کمیل ” متبرک کرده و رو به دریای انتظار به انتظار طلوع آفتاب می نشینیم.
ای ساقی فرج ، چشمها آنقدر در فراق تو اشک ریخته و انتظار کشیده ، دستها آنقدر طلب نور کرده و خالی مانده ، دوشها آنقدر تازیانه سنگین اهانت را بر پیکره باورهای دینی تحمل کرده که دگر توان از کف داده .
مولای من کجا هستی که دوستانت را عزت بخشی و دشمنانت را ذلیل و خوار کنی :
” این معزالاولیاء و مذل الاعداء“.
ای سایبان دلهای سوخته و ای انتظار اشکهای به هم دوخته ، عاشقانت هرجمعه دیدگان خود را با اشک می آرایند و دلشان را نذر تومی کنند . هر صبح با مولایشان تجدید میثاق می کنند . کاروان دل را به غروب می برند ، زبان را به ذکر فرج مشغول می دارند و بر سجاده انتظار نشسته و انتظار بر دوش
می کشند ، تا شاید دعایشان مستجاب شد و، معشوق گوشه چشمی به آنها بنماید.
ای تجدید کننده احکام تعطیل شده، و ای طلب کننده خون شهید کربلا ! کجا هستی؟
بیا و دیدگان را با ظهورت مزین کن و دریای محبت را بردل مشتاقان جاری کن
دلنوشته از : فاطمه ( اسفند85)