بسم رب المهدی

_{اگر روزی او را ببینم ….}

_{به او می گویم چه زیبا مولا علی علیه السلام  فرمود: ” الانتظار اشد من الموت” انتظار شدیدتر از مرگ است.}

_{ای عدل منتظر و ای حاضر ناظر، چشم ها به تو دوخته شده و منتظران حقیقت، همچو شمعی تا صبح ظهور درغم هجرانت می سوزند.}

 _{چه سخت و گران است بر من اینکه ببینم همه خلق را و ترابینم : ” عزیز علی ان اری الخلق و لاتری“.}

_{هر آدینه که می رسد ، دل بهانه تورا می گیرد و ما لب ها را با ” ندبه” و ” کمیل ” متبرک کرده و رو به دریای انتظار به انتظار طلوع آفتاب می نشینیم.}

_{ای ساقی فرج ، چشمها آنقدر در فراق تو اشک ریخته و انتظار کشیده ، دستها آنقدر طلب نور کرده و خالی مانده ، دوشها آنقدر تازیانه سنگین اهانت را بر پیکره باورهای دینی تحمل کرده که دگر توان از کف داده .}

 _{مولای من کجا هستی که دوستانت را عزت بخشی و دشمنانت را ذلیل و خوار کنی :}

_{” این معزالاولیاء و مذل الاعداء“.}

_{ای  سایبان  دلهای سوخته و ای انتظار اشکهای به هم  دوخته ، عاشقانت هرجمعه دیدگان خود را با اشک می آرایند و دلشان را نذر تومی کنند . هر صبح با مولایشان تجدید میثاق می کنند . کاروان دل را به غروب می برند ، زبان را  به ذکر  فرج مشغول می دارند و بر سجاده انتظار نشسته و انتظار بر دوش}

_{می کشند ، تا شاید دعایشان مستجاب شد و، معشوق گوشه چشمی به آنها بنماید.}

_{ای تجدید کننده احکام تعطیل شده، و ای طلب کننده خون شهید کربلا ! کجا هستی؟}

 _{بیا و دیدگان را با ظهورت مزین کن و دریای محبت را بردل مشتاقان جاری کن}

دلنوشته از : فاطمه ( اسفند85)